Met onderhoudsarme, indoor geschikte planten zoals vetplanten en cacti trending hard, realiseren veel mensen zich niet dat deze twee in feite leden van dezelfde familie zijn.
Door Lucy Wendel Bijgewerkt: 15 maart 2019 Save Pin FB& # X201C; Succulents & # x201D; zijn niet hun eigen familie, maar zijn te vinden in ongeveer 60 plantenfamilies. Cacti, in de Cactaceae familie, maak een van deze families. Dus alle cactussen zijn vetplanten, maar niet alle vetplanten zijn cactussen. Cactussen zijn eenvoudig een subcategorie binnen een groep planten, die samen bekend staan als vetplanten.
Alle vetplanten worden gedefinieerd als wateropslagplanten. Het woord & # x201C; succulent & # x201D; komt uit het Latijn & # x201C; sucus, & # x201D; wat sap of sap betekent, en het moderne woord betekent eenvoudig & # x201C; sappig. & # x201D; Deze planten zijn te vinden in droge, droge klimaten waar regen zelden voorkomt, dus ze zijn sterk afhankelijk van dauw en mist om te overleven tussenin.
De unieke vormen en kleuren die zijn gekomen om vetplanten te definiëren, hebben ervoor gezorgd dat ze de afgelopen jaren een populaire kamerplant zijn geworden.
Vetplanten hebben dikke, vlezige bladeren die water en voedingsstoffen vasthouden in tijden van droogte. Hun wortelstructuren zijn meestal ondiep en dicht bij het oppervlak of de grond om zoveel mogelijk vocht te absorberen. Veel soorten vetplanten zijn uitgerust met ribben, waardoor ze kunnen uitzetten om meer water vast te houden en ook kleiner worden om het aan de zon blootgestelde oppervlak te verkleinen. Er zijn ook een aantal interne chemische processen die de plant kunnen helpen water vast te houden.
Gerelateerd: Maak een succulente krans!
Een bepalend kenmerk van cactussen is nog een andere manier waarop vetplanten hun vocht kunnen vasthouden. Een wasachtig, pluizig of stekelig buitenoppervlak creëert een microhabitat van vochtigheid die de luchtbeweging rond de plant vermindert en het helpt om koel en gehydrateerd te blijven. (Deze stekels zijn ook een nuttig hulpmiddel om te beschermen tegen roofdieren.) De stekels van de cactus vormen in trossen op elke areole, wat vaak een donker gekleurde bult op het oppervlak van de plant is. De areolen ontwikkelden zich als een soort vertakking van de hoofdplant. Test Garden Tip: Het is vermeldenswaard dat cactussen stekels produceren die zijn afgeleid van bladeren, terwijl andere planten zoals rozen doornen van hun stengels produceren.) Sommige vetplanten worden verward met cactussen, alleen omdat ze kleine doornen of stekels hebben. Planten kunnen deze kenmerken hebben zonder cactussen te zijn, omdat ze geen areolen hebben.
Cactussen evolueerden 30 tot 40 miljoen jaar geleden in Noord- en Zuid-Amerika, waar tegenwoordig de inheemse planten te vinden zijn die zich helemaal uitstrekken van Patagonië tot delen van West-Canada. Vetplanten daarentegen zijn inheems in elk continent op aarde behalve in Antarctica. De planten zijn zeer aanpasbaar en kunnen zelfs worden gevonden als epifyten, die op andere planten groeien zonder de grond te raken.
Vetplanten (inclusief cactussen) zijn uitstekende kamerplanten. Wanneer ze op de juiste manier worden gepot en verzorgd (afhankelijk van hun familie en variëteit), hebben ze heel weinig onderhoud nodig. In feite zijn overbevloeiing en infecties de hoofdoorzaak van overlijden door succulenten. Over het algemeen willen ze graag alleen worden gelaten, zolang ze voldoende zonlicht hebben.
Hoewel specifieke verzorgingstips verschillen naargelang de variëteit, is de grootste vuistregel als het aankomt op het levend houden en houden van uw vetplanten door ervoor te zorgen dat de potgrond volledig is uitgedroogd voordat u water geeft. Dit komt meestal overeen met eenmaal per week, maar dat hangt af van de drainage, vochtigheid, temperatuur en zonlicht die elke plant krijgt. Als de bladeren vochtig of papperig aanvoelen, is uw plant waarschijnlijk overbelast.
De meeste vetplanten en cactussen houden van fel licht, maar niet noodzakelijk direct zonlicht. Als je ze als binnenplannen houdt, zorg er dan voor dat ze bij grote, heldere ramen staan om zoveel mogelijk zonlicht te krijgen. Verplaats ze een paar weken achter elkaar om te zien hoe ze zich aanpassen aan verschillende niveaus van zonlicht. U kunt zien of uw planten niet genoeg zonlicht krijgen als de bladeren beginnen te rekken of het vlees begint te verbleken.
Een goed doorlatende potmix en container zijn ook essentieel voor het overleven van elke cactus of succulent. Zand, puimsteen, perliet, potgrond of een mix van deze zijn gewone media om in te planten. Overweeg de bodem van uw container te vullen met stenen of grind, zodat water kan wegvloeien van de wortels en de grond..
Vetplanten kunnen zich net als andere planten via zaden vermenigvuldigen. Ze moesten zich echter aanpassen omdat wind de kleine zaadjes vaak uit de geschikte teeltgebieden wegvoert. Voortplanting verwijst over het algemeen naar een methode om te vermenigvuldigen met een deel van de ouderplant. Er zijn een paar verschillende manieren waarop vetplanten zich kunnen vermenigvuldigen, wat op een natuurlijke of doelgerichte manier kan gebeuren door een tuinman die zijn tuin wil uitbreiden & # x2019; s verscheidenheid.
Verwant: Hoe vetplanten te verspreiden
Vegetatieve vermeerdering is wanneer een stengel of uitloper van een ouderplant opnieuw wordt geplant en na een paar weken zijn eigen wortels vormt vanaf het einde van de snede. Dit kan ook gebeuren met individuele bladeren, die wortels kunnen ontkiemen zonder eerst opnieuw in de grond te worden geplant. Beide methoden vereisen een periode van genezing (of eeltvorming) van een paar dagen om zich te verzegelen tegen mogelijke infectie van bodem en water voordat de wortels zich kunnen vormen. Divisie daarentegen is een methode van voortplanting wanneer de ouderplant een pup produceert (ook bekend als een plantje of kuiken) in de buurt van de basis. De pup is een onafhankelijke mini-plant die na twee tot drie weken groei dichtbij de ouder kan worden getransplanteerd.