Voorkom ruzie met je kinderen

Kijk of dit scenario bekend klinkt:

Je neemt vaak beslissingen die je kinderen niet leuk vinden. Zij, die (naar jouw mening) argumentatief, koppig en koppig zijn, eisen jouw redenen. Maar hoe goed je het ook uitlegt, je kunt niet door hun 'dikke schedels' komen. Hoe meer je uitlegt, hoe meer ze van streek zijn en jij bent geworden. Uiteindelijk volgt een of andere lelijke scène, waarna je je schuldig voelt, excuses voor het feit dat je zo "onredelijk" bent, en toegeeft.

Gelukkig is er een manier om nooit met een kind ruzie te maken - zelfs niet met een tiener. Hier'laten zien:

• Accepteer het onvermijdelijke. Elk kind klampt zich vast aan het idee dat de wereld hem of haar als een speciaal geval zou moeten behandelen. Je taak als ouder is om deze fantasie van het kind los te maken's greep. Terwijl u dit doet, wordt het onvermijdelijk dat uw kind niet veel van de beslissingen die u maakt, zal waarderen.

• Spaar je adem. Kinderen kunnen het gezichtspunt van een volwassene niet doorgronden en niet tot ze volwassen worden. Elke poging om je kind te helpen je te begrijpen zal op zijn kop vallen.

• Gebruik de kracht van vier woorden. Kinderen begrijpen het wel "omdat ik het zeg." Ze doen het niet'ik vind het leuk, maar ze begrijpen het. Die vier woorden vertellen een kind dat jij, de ouder, weet waar je aan toe bent. Dus ga je gang en zeg het - zo nu en dan.

• Don'Ik probeer te overtuigen. Vertel je kind vaker wel dan niet de reden achter de beslissingen die je neemt - maar doe het niet'ik probeer nooit te redeneren. Met andere woorden, don't probeer je kind over te halen om te denken dat jouw redenen nuttig zijn. Vergeet niet dat je kind heeft gewonnen'Ik kan dat alleen begrijpen als hij of zij een volwassene wordt.

• Sta onenigheid toe. Wanneer uw kind het niet eens is met uw redenen, zeg dan gewoon: "Als ik jou was, zou ik het niet doen'ik ben het ook eens met die redenen. Desalniettemin blijft mijn beslissing bestaan. "Als uw kind op dit moment u ervan beschuldigt dat u niet eerlijk bent, zeg dan gewoon:" Ik'd denk het ook, als ik van jouw leeftijd was. '

Deze eenvoudige, ouderwetse aanpak kan precies zijn hoe uw ouders geen ruzie met u hadden toen u een kind was. En misschien hebben u en uw echtgenoot gezworen om nooit 'Omdat ik het zo zei' of iets dergelijks ouderwets te zeggen tegen uw kinderen. Maar het blijkt dat je ouders een goed idee hadden.