Risicogedrag in je tienerjaren
Share
Gaat het leven met je tiener als een scène uit Rebel Without a Cause? Ontdek waarom het nemen van risico's en rebellie hand in hand gaan.
Bijgewerkt: 17 februari 2017 Pin pin FB opslaan Herder tieners die onafhankelijk zijn van de toeschouwers. Een gevolg van een tiener'De strijd tegen afhankelijkheid en onafhankelijkheid is een snelle toename van het risicogedrag. Voor sommigen neemt het nemen van risico's de vorm aan van het nastreven van nieuwe interesses, het proberen van nieuwe kleding, het experimenteren met kapsels en het krijgen van die eerste echte baan. Voor anderen kan het gaan om drinken, roken, drugsgebruik, crimineel gedrag, geweld en seksuele activiteit.
De reden dat tieners risicovol gedrag vertonen, is dat het dat is'is een manier om aan zichzelf te laten zien dat ze capabel, volwassen en onafhankelijk van hun ouders zijn.
Natuurlijk zijn ze niet't echt, dat is waarom je nog steeds nodig bent. Het is jouw taak om grenzen te stellen aan je tienerjaren' het nemen van risico's en stuur ze naar de leeftijd passende manieren om te experimenteren met hun hernieuwde verlangen naar autonomie.
Feeling Invincible; Kwetsbaar zijn
Risico's nemen in de adolescentie is vooral gevaarlijk omdat tieners vaak een gevoel van onoverwinnelijkheid hebben. Hoewel ze erkennen dat sommige gedragingen riskant kunnen zijn, zeggen tieners vaak tegen zichzelf: "Maar het heeft gewonnen'Dat gebeurt me niet. "Dus beginnen tieners met het roken van sigaretten omdat" ik heb gewonnen'Ik raak verslaafd. "Of ze experimenteren met seks omdat" Zwangerschap dat kan'Het komt mij niet over. '
Neem bijvoorbeeld één gemeenschappelijke risicobereidheid die zeer tragische gevolgen kan hebben: roekeloos autorijden. Elk jaar zijn ongevallen met motorvoertuigen verantwoordelijk voor bijna 40 procent van de sterfgevallen onder adolescenten. Dat'Daarom vragen verzekeringsmaatschappijen zulke hoge tarieven voor tieners, vooral voor tienerjongens. Wat's meer, wanneer motorvoertuigongevallen dodelijk zijn en een tiener rijdt, ongeveer 50 procent van de tijd dat een tienerbestuurder een alcoholpromillage heeft van 0,1 of hoger, ruim boven de wettelijke limiet in de meeste staten.
Helaas denken te veel ouders dat de adolescentie een tijd is om gezinsregels te versoepelen. Niets is verder van de waarheid verwijderd. Inderdaad, het is vooral belangrijk dat ouders van tieners duidelijke grenzen stellen en afdwingen. Dit komt omdat de fouten die tijdens de adolescentie zijn gemaakt veel drastischer en langduriger gevolgen kunnen hebben dan de fouten die tijdens de vroege jeugd zijn gemaakt. In plaats van het verslappen van de teugels, moeten ouders van tieners steeds waakzamer worden - juist omdat tieners zo gevoelig zijn voor risicovol gedrag.
Allemaal volwassen ... bijna
Tieners zijn wezens met grote tegenstellingen. Op een bepaald moment testen ze grenzen en experimenteren ze met onafhankelijkheid. De volgende, ze zoeken nabijheid en geruststelling van hun ouders dat ze nog steeds geliefde en gewaardeerde leden van het gezin zijn.
De adolescentie kan ook een tijd van grote eenzaamheid zijn, een gevoel dat nog nooit iemand zo'n ellendige staat van zijn heeft meegemaakt. Toch is het ook een tijd van intense peersactiviteiten en groeiende interpersoonlijke relaties.
De tienerjaren zijn ook een tijd van frequente beweringen van zelfverzekerdheid, aangezien adolescenten meer autonomie bij de besluitvorming nastreven. Maar deze jaren zijn een tijd waarin adolescenten enorme twijfel ervaren dat ze het in feite alleen kunnen doen.
Deze vele tegenstrijdigheden - de "push and pull" van de adolescentie - zijn het onvermijdelijke gevolg van de primaire taak van de tienerjaren: het bereiken van een gevoel van persoonlijke identiteit los van de ouders.
Deze zoektocht naar identiteit, zoals opgemerkt door auteur en psycholoog Erik Erikson, beschreef het als een worsteling om te weten wie ze zijn, waar ze in geloven en waar ze waarde aan hechten, en wat ze willen bereiken en uit het leven willen halen. Het resultaat van deze zoekopdracht is niet zeker noch gemakkelijk. Dus heb geduld met je tiener.
Deze strijd vooral drukken is het feit dat ze binnenkort - heel binnenkort - het huis uit gaan en alleen gaan. Ondanks de bravoure van adolescenten, diep van binnen, zijn veel tieners meer dan een beetje bang van het vooruitzicht. Ze testen zichzelf dus voortdurend om te zien hoeveel ze in hun eentje aankunnen. In dit opzicht zijn de tienerjaren echt een meer volwassen versie van de verschrikkelijke tweeën.
De reden dat 2- en 3-jarigen zo frustrerend kunnen zijn voor ouders, is dat ze proberen vast te stellen hoe capabel ze echt zijn. "Laat mij het doen!" is de frequente kreet van de tweejarige die worstelt om zijn of haar shirt rechtsvoor naar voren te brengen.
Tieners mogen er zeker van zijn dat ze hun overhemd op de juiste manier aan kunnen doen (hoewel de meesten nog steeds doneren)'Het lijkt niet te begrijpen in welke richting een baseballpet hoort te gaan), maar zijn vaak minder zelfverzekerd als het gaat om het hanteren van meer volwassen uitdrukkingen van onafhankelijkheid en autonomie van pappa en mamma's, zoals hoe je groepsdruk kunt weerstaan om alcohol te gebruiken of illegale drugs.
Uit deze strijd tussen onafhankelijkheid en autonomie enerzijds en afhankelijkheid en een verlangen naar familiebanden anderzijds, vloeien twee belangrijke consequenties: ten eerste, terughoudendheid om advies te vragen aan een's ouders, en ten tweede, een toename in het nemen van risico's.
De teugels losmaken
Tieners moeten het recht op autonomie verdienen. Dit heeft niet'Het betekent dat tieners alle mogelijkheden voor autonomie en onafhankelijkheid moeten worden ontzegd. Maar in plaats van hen alleen deze kansen te geven op grond van hun leeftijd, zouden tieners verplicht moeten zijn om ze te verdienen. Tieners zullen natuurlijk protesteren tegen dit idee, maar diep van binnen weten ze ook dat ze nog niet klaar zijn om op zichzelf te zijn.
Het goede nieuws is dat ouders de meest invloedrijke factor zijn bij de beslissing van tieners om risicovol gedrag aan te nemen. Onderzoek vindt consequent dat het warme, accepterende en gezaghebbende ouderschap tijdens de tienerjaren wordt geassocieerd met tieners' grotere zelfbeheersing van risicovol gedrag. Een goede relatie met je tiener hebben is niet genoeg. Je moet hem ook nauwlettend volgen.
Waarom waakzaamheid niet genoeg is
Ouders die weten waar hun kinderen zijn en toezicht houden op hun activiteiten, hebben de minste kans om tieners te hebben die roken, drinken, seks hebben of in de problemen komen met de wet. Het is belangrijk om in gedachten te houden dat ouderlijk bewustzijn van risicovol gedrag niet hetzelfde is als toezicht door ouders. Evenmin is alleen bewustzijn voldoende om adolescenten te beschermen tegen risicovol gedrag.
Onderzoek heeft bijvoorbeeld aangetoond dat ouders die zich bewust zijn van hun tieners alcohol drinken, doorgaans tieners zijn die meer, niet minder, waarschijnlijk drinken en rijden. De les: Eenvoudig je kennis van je tiener vergroten's whereabouts en activiteiten zullen afwijkend gedrag niet verminderen. Dit bewustzijn moet gepaard gaan met effectieve opvoedingspraktijken om afwijkend gedrag te verminderen of gepaster gedrag te bevorderen.
Niet alleen positieve opvoedpraktijken en goede gezinsrelaties dragen bij tot grotere zelfbeheersing in de tienerjaren, ze hebben ook positieve effecten die tot ver in de volwassenheid voortduren. Volgens onderzoek van Lawrence Fisher, PhD, professor aan de School of Medicine, University of California in San Francisco, en S. Shirley Feldman, PhD, adjunct-directeur van het programma in Human Biology aan de Stanford University in Californië, adolescenten die hun gezinnen die emotioneel dichtbij, ordentelijk en stabiel zijn (vergeleken met degenen die in emotioneel niet-verbonden gezinnen worden opgevangen) nemen significant minder risicovol gedrag aan. Deze tieners hebben minder kans om:
- Regelmatig alleen drinken
Bovendien laat dit onderzoek zien dat de emotionele nabijheid van het gezin tijdens de adolescentie een krachtiger voorspeller is van de vraag of tieners risicovol gedrag vertonen dan de jeugd.'s eigen persoonlijk en emotioneel functioneren, waaronder zelfrespect en algemene geestelijke gezondheid.
Met andere woorden, tieners die zich dicht bij hun familie voelen, lopen minder snel gevaar. Gezien het feit dat goede ouderlijke praktijken en gezinsrelaties de kans op risicovol gedrag verminderen, is het niet verrassend dat ineffectief ouderschap en slechte gezinsrelaties de kans vergroten dat een tiener risicovol gedrag vertoont.
Ouderlijk conflict en inconsistentie, de afwezigheid van toezicht door ouders, dwingende relaties tussen ouders en tieners en drug- en alcoholgebruik door ouders zijn allemaal gekoppeld aan risicogedrag tijdens de adolescentie. Wat dit allemaal betekent, is dat je als ouder een vrij belangrijke rol te spelen hebt.
