Verlatingsangst

Het verlaten van het huis of een andere routine kan verlatingsangst veroorzaken bij honden. Het is goed om te weten hoe symptomen van verlatingsangst en de juiste manieren om verlatingsangst bij honden te behandelen, kunnen worden opgemerkt.

Bijgewerkt: 21 mei 2018 Speld FB opslaan Klaar of niet, ik kom eraan!

Iedereen heeft af en toe een beetje tijd alleen nodig, tenzij je natuurlijk een hond bent die lijdt aan verlatingsangst. Honden met verlatingsangst vertonen gedragsproblemen wanneer ze'opnieuw alleen gelaten. Typisch, zij'Ik krijg een dramatische angstreactie binnen een korte tijd (20-45 minuten) nadat hun eigenaars ze hebben verlaten. De meest voorkomende van deze gedragingen zijn:

• Graven, kauwen en krabben bij deuren of ramen in een poging te ontsnappen en zich te herenigen met hun eigenaars.
• Huilen, blaffen en huilen in een poging hun eigenaar terug te laten keren.
• Plassen en ontlasting (zelfs bij zindelijkheidshonden) als gevolg van distress.

Waarom hebben honden last van separatieangst?

Wij don'ik begrijp niet volledig waarom sommige honden lijden aan verlatingsangst en, onder vergelijkbare omstandigheden, anderen't. Het'Het is echter belangrijk om te beseffen dat de vernietiging en huisvervuiling die vaak voorkomt bij verlatingsangst niet de hond is's poging om zijn eigenaar te straffen of wraak te nemen omdat hij hem alleen heeft gelaten. In werkelijkheid maken ze eigenlijk deel uit van een paniekreactie.

Afscheidingsangst komt soms voor:

• Wanneer een hond die gewend is aan constant menselijk gezelschap voor de eerste keer alleen gelaten wordt.
• Na een lange pauze, zoals een vakantie, waarin de eigenaar en hond constant samen zijn.
• Na een traumatische gebeurtenis (van de hond's oogpunt), zoals een periode doorgebracht in een opvangcentrum of een internaat.
• Na een verandering in het gezin's routine of structuur (zoals een kind dat naar school gaat, een verandering in het werkschema, een verhuizing naar een nieuw huis of een nieuw huisdier of persoon in huis).

Hoe weet ik of mijn hond scheidingsangst heeft?

Omdat er veel redenen zijn voor het gedrag dat verband houdt met verlatingsangst'Het is van essentieel belang om de reden voor het gedrag correct te diagnosticeren voordat u doorgaat met de behandeling. Als de meeste of alle van de volgende beweringen waar zijn over uw hond, kan hij een probleem hebben met verlatingsangst:

• Het gedrag gebeurt uitsluitend of hoofdzakelijk wanneer hij's met rust gelaten.
• Hij volgt je van kamer naar kamer wanneer je maar wilt'we zijn thuis.
• Hij vertoont uitbundige, verwoede begroetingsgedragingen.
• Het gedrag treedt altijd op wanneer hij's alleen gelaten, of het nu voor een korte of lange periode is.
• Hij reageert met opwinding, depressie of angst op je voorbereidingen om het huis te verlaten.
• Hij houdt niet van tijd alleen doorbrengen in openlucht.

Wat te doen als uw hond een afscheidingsangst heeft

Voor een klein probleem van verlatingsangst kunnen de volgende technieken op zich nuttig zijn. Voor meer ernstige problemen moeten deze technieken samen met het desensitisatieproces worden gebruikt dat in de volgende sectie wordt beschreven.

• Houd de aankomst- en vertrektijden rustig. Wanneer u bijvoorbeeld thuiskomt, negeert u uw hond de eerste paar minuten, en aait hem dan kalm. Dit kan moeilijk voor je zijn om te doen, maar het's belangrijk!
• Laat je hond achter met een kledingstuk dat naar jou ruikt - zoals een oud T-shirt dat jij bent'Ik heb onlangs geslapen.
• Breng een "veiligheid cue" tot stand - een woord of actie die u gebruikt elke keer dat u weggaat dat uw hond u vertelt'ik kom terug. Honden leren gewoonlijk bepaalde signalen te associëren met korte afwezigheden door hun eigenaars. Wanneer u bijvoorbeeld het afval verwijdert, weet uw hond dat u meteen terugkomt en dat niet doet'ik werd nerveus. Daarom, het'Het is handig om een ​​veiligheidskenmerk te koppelen aan uw kortdurende afwezigheid.

Zie hoe kinderopvang ook ten goede kan komen aan honden met verlatingsangst.

Enkele voorbeelden van veiligheidsaanwijzingen zijn een speelradio, een speeltelevisie of een speeltje (eentje die dat niet doet)'t hebben gevaarlijke vullingen en kunnen'niet in stukken worden gescheurd). Gebruik uw veiligheidstick tijdens oefensessies met uw hond. Zorg ervoor dat je je hond niet met de veiligheidsaanwijzing presenteert wanneer je voor een langere periode weggaat dan hij kan verdragen; als u dat doet, gaat de waarde van de veiligheidsspoor verloren. Een radio aan laten staan ​​om gezelschap te houden voor je hond isn't is op zichzelf bijzonder handig, maar een afspeelradio kan werken als u'ik heb het consequent gebruikt als een veiligheidskenmerk in je oefensessies. Als uw hond zich bezighoudt met destructief kauwen als onderdeel van zijn scheidingsprobleem, is het een goed idee om hem een ​​kauwmiddel aan te bieden als veiligheidskenmerk. Zeer hard rubber speelgoed dat gevuld kan worden met lekkernijen en Nylabone®-achtige producten zijn goede keuzes.

Desensibilisatie technieken voor meer ernstige gevallen van separatie Angst

De primaire behandeling voor meer ernstige gevallen van verlatingsangst is een systematisch proces om uw hond te laten wennen aan alleen zijn. Je moet je hond leren om kalm te blijven tijdens "oefen" -afwijkingen en korte afwezigheden. We bevelen de volgende procedure aan:

• Begin met het uitvoeren van uw normale vertrekactiviteiten (uw sleutels halen, uw jas aantrekken) en ga vervolgens weer zitten. Herhaal deze stap totdat uw hond geen nood voelt als reactie op uw activiteiten.
• Neem vervolgens deel aan uw normale vertrekactiviteiten en ga naar de deur om deze te openen en ga vervolgens weer zitten.
• Ga vervolgens de deur uit, laat de deur open en keer terug.
• Tot slot ga je naar buiten, doe je de deur dicht en keer je meteen terug. Laat je hond langzaam maar zeker een paar seconden gewend raken om alleen te zijn met de deur gesloten tussen jou.
• Ga heel geleidelijk van stap naar stap en herhaal elke stap totdat uw hond geen tekenen van angst vertoont. Het aantal herhalingen is afhankelijk van de ernst van het probleem. Als op enig moment in dit proces je acties een angstreactie produceren bij je hond, jij'Ik ben te snel gegaan. Keer terug naar een eerdere stap in het proces en oefen deze stap totdat de hond geen noodrespons vertoont en ga dan verder met de volgende stap.
• Zodra uw hond uw aanwezigheid aan de andere kant van de deur gedu- rende een paar seconden gedoogt, begint u aan kortdurende afwezigheid. Deze stap houdt in dat de hond een verbale keu krijgt (bijvoorbeeld: "Ik'Ik ben terug "), vertrek en kom binnen een minuut terug. Je terugkomst moet ingehouden zijn: negeer je hond of begroet hem stil en rustig. Als hij geen tekenen van leed vertoont, herhaal de oefening. wacht tot hij ontspant om de oefening te herhalen. Verhoog geleidelijk de tijdsduur dat u'ben weg.
• Oefen zoveel mogelijk afwezigheden die minder dan tien minuten duren. Je kunt binnen een sessie veel vertrekken als je hond voldoende ontspant tussen de vertrekken. Je moet ook het vertrek van de praktijk en de afwezigheid van korte duur gedurende de dag spreiden.

Zodra uw hond korte afwezigheid (30 tot 90 minuten) aankan, hij'Het lukt meestal alleen met langere intervallen en je hebt gewonnen't moet dit proces herhalen telkens als u van plan bent om langer te blijven. Het moeilijke deel is aan het begin, maar het werk wordt gemakkelijker terwijl je verder gaat. Toch moet je in het begin langzaam gaan. Hoe lang het duurt voordat uw hond in staat is om alleen te zijn, hangt af van de ernst van zijn probleem.

De sit-stay en down-stay leren

Een andere techniek om verlatingsangst bij uw hond te verminderen, is het oefenen van de gebruikelijke "sit-stay" - of "down-stay" -training met positieve versterking. Je doel is om even uit je hond te kunnen stappen's zicht terwijl hij in de "blijf" positie blijft, en daardoor uw hond leert dat hij rustig en gelukkig op één plaats kan blijven terwijl u naar een andere gaat. Om dit te doen, vergroot u geleidelijk de afstand die u aflegt van uw hond. Naarmate u vordert, kunt u dit doen tijdens uw normale dagelijkse activiteiten. Bijvoorbeeld, als u'kijk televisie met je hond naast je en je staat op voor een hapje, zeg hem te blijven en verlaat de kamer. Wanneer je terugkomt, geef hem dan een traktatie of loom hem rustig. Straf nooit je hond tijdens deze trainingssessies.

Interim-oplossingen

Omdat de hierboven beschreven behandelingen een tijdje kunnen duren, en omdat een hond met verlatingsangst in de tussentijd ernstige schade aan zichzelf en / of uw huis kan aanrichten, overweeg dan deze suggesties om u en uw hond op korte termijn het hoofd te bieden:

• Raadpleeg uw dierenarts over de mogelijkheid van medicamenteuze behandeling. Een goede anti-angst drug mag je hond niet kalmeren, maar simpelweg zijn angst verminderen terwijl jij'ben weg. Dergelijke medicatie is een tijdelijke maatregel en moet worden gebruikt in combinatie met gedragsveranderingstechnieken.

Breng uw hond naar een opvangcentrum voor honden of een internaat.

Laat uw hond achter bij een vriend, familielid of buur.

Neem je hond mee naar je werk, zelfs voor een halve dag, indien mogelijk.

Wat zal een probleem met separatie-angst niet helpen

• Je hond straffen. Straf is geen effectieve manier om verlatingsangst te behandelen. Sterker nog, het straffen van je hond als je thuiskomt, kan zijn verlatingsangst vergroten.
• Een ander huisdier krijgen als metgezel voor uw hond. Dit doet meestal niet'Ik help een angstige hond omdat zijn angst het resultaat is van zijn scheiding van jou, zijn persoon, niet alleen het resultaat van alleen zijn.

Je hond kraaien. Uw hond zal zich nog steeds bezighouden met angstreacties in de kist. Hij kan plassen, poepen, huilen of zelfs verwonden in een poging om uit de kist te ontsnappen.

De radio aan laten staan ​​(tenzij de radio wordt gebruikt als een "veiligheidstick", zoals hierboven beschreven).

Je hond trainen. Hoewel formele training altijd een goed idee is, heeft het gewonnen't helpt een separatieangstprobleem direct te helpen. Scheidingsangst is niet het gevolg van ongehoorzaamheid of gebrek aan training; het'is een paniekreactie.

http://www.hsus.org/pets/