Alle informatie die u moet weten over coronaire hartziekte, hartfalen en hartritmestoornissen.
Hartziekten of hart- en vaatziekten zijn een verzamelnaam voor een van de vele aandoeningen die het voor het hart bemoeilijken om bloed door het lichaam te pompen. Hartziekte is de belangrijkste doodsoorzaak voor zowel mannen als vrouwen in de Verenigde Staten en is verantwoordelijk voor de dood van miljoenen Amerikanen per jaar.
Hartziekten omvatten aandoeningen zoals coronaire hartziekte, hartfalen en hartritmestoornissen en kunnen leiden tot de aandoeningen die bekend staan als angina en hartaanval.
Hartziekten kunnen worden veroorzaakt door een aangeboren probleem met het hart, door infecties zoals reumatische koorts die de hartkleppen beschadigen, of meestal door atherosclerose.
Atherosclerose of verharding van de slagaders is een belangrijke oorzaak van hartziekten. Atherosclerose treedt op wanneer ophoping van cholesterol en vet plaques creëert die de wanden van bloedvaten verdikken, waardoor ze stijf worden en smaller worden.
Als atherosclerose ernstig is, kan het op verschillende manieren het hart verzwakken. Wanneer het wijdverspreid is in de slagaders door het lichaam, moet het hart extra hard werken om dezelfde hoeveelheid bloed door de nu smallere vaten te pompen, omdat de ruimte voor het bloed om doorheen te bewegen kleiner is. Op de lange termijn kan het hart deze zware werklast niet volhouden en begint het te verzwakken, wat leidt tot de toestand die bekend staat als hartfalen.
Wanneer atherosclerose optreedt in de vaten die het hart zelf voeden, de coronaire arteriën genoemd, is coronaire hartziekte het resultaat. Deze aandoening resulteert in een verminderde bloedtoevoer naar het hartspierweefsel en kan angina (pijn op de borst) veroorzaken en als de blokkering van deze slagaders ernstig is, kan dit leiden tot een hartaanval (myocardiaal infarct).
Elk van de verschillende aandoeningen van de hartaandoening heeft zijn eigen symptomen, hoewel er enige overlap tussen is. Het is echter belangrijk op te merken dat in sommige gevallen een persoon met hartziekte geen duidelijke symptomen kan ervaren. Daarom is het belangrijk om regelmatig een arts te laten onderzoeken, vooral als u een van de risicofactoren voor hartaandoeningen hebt, zoals een familiegeschiedenis met hartaandoeningen, hoog cholesterol, roken of diabetes mellitus..
Coronaire hartziekte is een vernauwing van de slagaders die het hart voeden. Hoewel het geen duidelijke symptomen kan veroorzaken, kan het ook leiden tot angina pectoris en soms tot een hartaanval.
Wanneer de kransslagaders gedeeltelijk worden geblokkeerd door de plaques van atherosclerose, kan het hart zichzelf niet voldoende voeden wanneer het hard werkt. Het resultaat is angina pectoris, pijn in de borst vaak omschreven als zwaar, druk, pijn of brandend gevoel dat kan worden veroorzaakt door stress of fysieke activiteit. De pijn kan ook uitstralen in de schouders, nek of armen.
Andere symptomen die kunnen optreden bij coronaire hartziekte zijn:
-- Kortademigheid
-- Hartkloppingen (het gevoel dat je hart "een slag overslaat")
-- Een snellere hartslag
-- Zwakte of duizeligheid
-- Misselijkheid
-- zweten
Wanneer er een bijna volledige blokkering van een van de kransslagaders is, begint het hartspierweefsel dat normaal zuurstof en voedingsstoffen uit die ader ontvangt, te sterven. Wanneer de kransslagaders versmald zijn als gevolg van atherosclerose, is alles wat nodig is een klein stolsel dat zich spontaan vormt op de wand van het vat, of een klein stolsel van elders in het lichaam dat breekt en zich nestelt in de reeds versmalde slagader om bloed te stoppen stroom volledig. Het resultaat is een hartaanval (hartinfarct). Symptomen van een hartaanval omvatten vaak:
-- Ongemak, druk, zwaarte of pijn op de borst of onder het borstbeen
-- Ongemak dat uitstraalt naar de rug, kaak, keel of arm (vooral de linkerarm)
-- Volheid, indigestie of verstikking
-- Zweten, misselijkheid, braken of duizeligheid
-- Extreme zwakte of angst
-- Snelle of onregelmatige hartslag
De symptomen duren meestal een half uur of langer en kunnen in de loop van de tijd geleidelijk erger worden. Als u deze symptomen heeft, is dit een medisch noodgeval en moet u ONMIDDELLIJK OPROEPEN. Wacht niet om te zien of u zich beter voelt, want hoe langer u wacht voordat u een behandeling krijgt, hoe meer schade aan uw hart kan worden toegebracht en hoe groter uw risico op overlijden of blijvende invaliditeit..
Hartfalen is een chronische aandoening waarbij het hart niet langer voldoende bloed naar het lichaam kan pompen om de weefsels te ondersteunen. Het kan worden veroorzaakt door alles wat de hartspier verzwakt. Enkele veel voorkomende oorzaken zijn: chronische hoge bloeddruk, eerder hartinfarct, hartklepaandoening en cardiomyopathie.
De symptomen van hartfalen kunnen zijn:
-- Kortademigheid tijdens activiteit of in rust, vooral wanneer u plat in bed gaat liggen
-- Snelle gewichtstoename
-- Hoest die wit slijm produceert
-- Zwelling (oedeem) in enkels, benen en buik
-- Duizeligheid
-- Vermoeidheid en zwakte
-- Misselijkheid, hartkloppingen of pijn op de borst
Als de linkerhelft van het hart voornamelijk wordt aangetast, kan er bloed in de longen terechtkomen waardoor vloeistof zich ophoopt in de luchtruimten, wat ademhalen bemoeilijkt. Als de rechterkant van het hart voornamelijk wordt aangetast, kan er bloed in de benen zwellen en leiden tot vochtophopingen in de voeten en enkels die oedeem worden genoemd. Wanneer beide kanten worden beïnvloed, kunnen beide typen symptomen optreden.
Een aritmie is een onregelmatige hartslag en kan worden veroorzaakt door verschillende factoren, waaronder aangeboren hartafwijkingen, een eerder hartinfarct, schade aan het hartweefsel en een verstoorde elektrolytenhuishouding. Symptomen van aritmieën kunnen zijn:
-- Stuiterend in je borst
-- Duizeligheid of een licht gevoel in het hoofd
-- flauwte
-- Pijn op de borst
-- Zwakte of extreme vermoeidheid
Veel risicofactoren voor hartziekten zijn de arts bekend, terwijl anderen momenteel intensief worden onderzocht om hun rol in de ontwikkeling van de ziekte te verifiëren. Wat volgt zijn enkele van de bekende risicofactoren die het risico op het ontwikkelen van hartaandoeningen verhogen.
Heel simpel gezegd, hoe ouder je wordt, hoe groter de kans dat je een hartziekte krijgt. Leeftijd zorgt ervoor dat weefsels minder veerkrachtig worden en het hart en de bloedvaten vormen hierop geen uitzondering.
Mannen lopen meer kans om gedurende hun hele leven een hartaandoening te krijgen dan vrouwen. Het grootste deel van dit verschil wordt echter veroorzaakt door het feit dat jonge mannen vaker dan jonge vrouwen de ziekte ontwikkelen omdat vrouwen in de reproductieve leeftijd worden beschermd tegen de ontwikkeling van het virus door hun hoge niveaus van het hormoon oestrogeen. Na de menopauze, vrouwen's niveaus van oestrogeenafname aanzienlijk en dus postmenopauzale vrouwen hebben bijna dezelfde hartaandoeningen als mannen van vergelijkbare leeftijd (hoewel hun percentage nog steeds iets lager is).
Als uw broer, vader of grootvader vóór de leeftijd van 55 jaar een hartaanval kreeg, of als uw zuster, moeder of grootmoeder er voor de leeftijd van 65 een had, neemt uw risico op een hartaanval toe. Ook als u zelf een eerdere hartaanval hebt gehad, verhoogt dit ook uw risico op latere hartaanvallen. Genetische aandoeningen kunnen je ook vatbaar maken voor het hebben van hoge cholesterol of triglyceriden, hoge bloeddruk, diabetes of obesitas, die allemaal zelf risicofactoren zijn voor het ontwikkelen van hartziekten.
Het risico op hartaandoeningen is hoger bij Afro-Amerikanen, Mexican Americans, American Indians en Native Hawaiians dan bij blanken. Een deel van dit verhoogde risico op hart- en vaatziekten is te wijten aan een groter risico op hoge bloeddruk, diabetes of obesitas bij deze populaties
Diabetici hebben moeite met het reguleren van hun bloedsuikerspiegel vanwege een onvermogen om te maken (type I) of om te reageren op insuline (type II). Ze neigen ook naar lage niveaus van het "goede" HDL-cholesterol. Zelfs als hun ziekte goed wordt behandeld, hebben diabetici een verhoogd risico op hartziekten omdat bloedsuikerschommelingen na verloop van tijd schade aan de bloedvaten veroorzaken en kunnen leiden tot problemen met de bloedsomloop en atherosclerose.
Alle bovengenoemde risicofactoren kunnen niet worden gecontroleerd. Er kunnen echter verschillende risicofactoren worden gecontroleerd, dus als u een of meer van de bovenstaande risicofactoren heeft, wilt u misschien speciale aandacht besteden aan het beperken van de risicofactoren die u kunt beheersen..
U kunt uw eigen risico op hartziekten beoordelen door de volgende vragen te beantwoorden:
-- Rook je?
-- Is uw bloeddruk 140/90 mmHg of hoger, OF is uw arts u verteld dat uw bloeddruk te hoog is??
-- Heeft uw arts u verteld dat uw totale cholesterolniveau 200 mg / dL of hoger is OF OF uw HDL (goed cholesterol) minder is dan 40 mg / dL?
-- Heeft uw vader of broer een hartaanval gehad vóór de leeftijd van 55, OF heeft uw moeder of zus er een gehad vóór de leeftijd van 65 jaar??
-- Heeft u diabetes OF een bloedsuikerspiegel van 126 mg / dl of meer, OF heeft u medicijnen nodig om uw bloedsuikerspiegel te beheersen?
-- Ben je ouder dan 55 jaar??
-- Heeft u een body mass index (BMI) score van 25 - 30 of hoger?
-- Krijgt u op de meeste dagen minder dan in totaal 30 minuten aan lichamelijke activiteit?
-- Heeft een arts u verteld dat u angina pectoris heeft (borstpijn)? OF heeft u een hartaanval gehad??
Als u ja antwoordt op een van deze vragen, loopt u een verhoogd risico op een hartaanval. Als u meer dan één van deze risicofactoren heeft, moet u uw arts regelmatig raadplegen en wilt u hem of haar vragen hoe u uw risico kunt verlagen.
Hartaandoeningen kunnen veel van de hierboven genoemde herkenbare symptomen veroorzaken zoals kortademigheid en pijn op de borst, of het kan helemaal geen symptomen veroorzaken totdat het te laat is. Als u naar uw arts gaat voor regelmatig lichamelijk onderzoek, kan uw arts tekenen van een hartaandoening opmerken voordat u ooit symptomen krijgt. Uw arts kan uw risicofactoren voor het ontwikkelen van hartaandoeningen beoordelen, waaronder: ouderdom, familiegeschiedenis van hartaandoeningen, hoge bloeddruk, hoog cholesterol en triglyceriden, obesitas, diabetes mellitus, sedentaire levensstijl en blootstelling aan tabaksrook.
Als uw arts vaststelt dat u een verhoogd risico loopt om een hartaandoening te ontwikkelen, kan hij of zij verdere tests bestellen om de hartfunctie te beoordelen. De belangrijkste testen die hartaandoeningen en hartaanvallen kunnen diagnosticeren zijn hieronder.
Het ECG registreert de elektrische activiteit van het hart met behulp van elektroden die op de borst zijn geplaatst. Het ECG detecteert abnormaliteiten in het hartritme (aritmieën) en kan bepalen of u recent een hartaanval hebt gehad en voorspellen of een hartaanval zich ontwikkelt.
Een röntgenfoto van de borstkas kan aantonen of er vloeistof in de longen ophoopt, zoals vaak gebeurt bij hartfalen en kan ook aantonen of het hart is vergroot, wat kan gebeuren wanneer het hart te hard werkt om bloed door de aderen, vernauwd door atherosclerose.
Een echocardiogram maakt gebruik van ultrasone golven om een beeld van het hart te produceren in actie vergelijkbaar met een echografie van een ongeboren foetus. Het echocardiogram vertoont structurele problemen met het hart, zoals cardiomyopathie, en kan ook aritmieën diagnosticeren.
Een stresstest houdt in dat je veel opnameapparatuur en jogging op een loopband aantrekt om te meten hoe je hart reageert op de stress van inspanning. Hartslag, ademhalingssnelheid, bloeddruk en ECG kunnen tegelijkertijd worden gecontroleerd. Abnormale bevindingen over de stresstest kunnen coronaire hartziekte diagnosticeren of de oorzaak van angina vaststellen. Het kan ook helpen bepalen welk trainingsniveau voor u veilig is en ook dreigende hartaanvallen voorspellen.
Bloedmonsters kunnen worden beoordeeld op niveaus van eiwitten en enzymen die zijn gerelateerd aan hartziekten. Belangrijke maatregelen omvatten cardiale enzymen (waaronder troponine en creatinekinase), C-reactief proteïne (CRP), fibrinogeen, homocysteïne, lipoproteïnen, triglyceriden en brain natriuretic peptide (BNP).
Een angiogram omvat het inrijgen van een flexibele katheter door een slagader in het been omhoog in het hart en vervolgens een kleurstof in de coronaire bloedvaten te injecteren. Een röntgenapparaat maakt vervolgens visualisatie van de bloedstroom door de kransslagaders mogelijk. Angiografie is een van de meest bruikbare en nauwkeurige hulpmiddelen bij het diagnosticeren waar en in welke mate de kransslagaders worden versmald door atherosclerose. Het meet ook de bloeddruk in het hart, bloedoxygenatie en kan de hartspierfunctie helpen evalueren.
Net als de bovengenoemde niet-invasieve inspanningsstresstest, maar met toevoeging van een injectie met radioactief thallium vóór de test. Hiermee kunnen foto's van het hart in actie worden gemaakt met een speciale gammacamera. Naast de bevindingen van een niet-invasieve stresstest, meet de thalliumtest de bloedstroom van je hartspier in rust en tijdens stress en helpt het bepalen van de mate van coronaire aderblokkade.
Er zijn veel behandelingen beschikbaar om patiënten met hartziekten te helpen bij het beheersen van hun ziekte. Mensen die veel risicofactoren hebben voor een hartaandoening of die al een hartziekte-diagnose hebben, moeten proberen hun risicofactoren te beperken. Verschillende geneesmiddelen zijn ook beschikbaar om de factoren die bijdragen aan hartaandoeningen te helpen beheren.
Deze medicijnen helpen het LDL-cholesterol te verlagen en HDL te verhogen en omvatten de geneesmiddelen die statines worden genoemd. Ze werken door de hoeveelheid cholesterol die door de lever wordt geproduceerd en afgegeven (statines) te verlagen, door de absorptie van cholesterol uit voedsel in de dunne darm (cholesterolabsorptieremmers) te blokkeren, door een grotere afgifte van cholesterol in gal (harsen) te veroorzaken of door het veranderen van de productie van bloedvetten in de lever (niacine).
Verschillende klassen medicijnen helpen op verschillende manieren de bloeddruk te verlagen. Diuretica veroorzaken verhoogde eliminatie van water en natrium door de urine, wat de bloeddruk verlaagt door het bloedvolume te verlagen. ACE-remmers (angiotensine-converting enzyme) en angiotensine II-receptorantagonisten zijn vaatverwijders die de bloeddruk verlagen door de bloedvaten breder te openen en het bloed gemakkelijker te laten stromen. Alfa- en bètablokkers verminderen de hartslag en de output van het hart, waardoor de bloeddruk wordt verlaagd.
Geneesmiddelen die bloedstolsels helpen voorkomen, kunnen het risico op een hartaanval helpen verminderen. Deze omvatten aspirine en warfarine die het bloed verdunnen evenals verschillende anti-plaatjes medicijnen die de effecten van deze stollingsmiddelen beperken. Trombolytica zijn bloedstollende medicijnen die in het ziekenhuis worden toegediend aan een hartaanval en patiënten met een beroerte om te helpen bij het oplossen van het stolsel dat de arteriële blokkade veroorzaakt..
Anti-aritmiedrugs helpen om abnormale hartritmes onder controle te houden. Ze werken allemaal door ionkanalen in het hartspiercelmembraan te beïnvloeden. Er zijn natriumkanaalblokkers, calciumkanaalblokkers, kaliumkanaalblokkers en bètablokkers.
Voor ernstig hartfalen kan behandeling met inotrope geneesmiddelen die het hart sneller kloppen, nodig zijn als andere behandelingen niet langer werken. Soms worden deze hartpompmedicijnen genoemd, deze medicijnen moeten worden toegediend via een intraveneuze infusie.
Sommige risicofactoren zijn buiten uw controle. Als u een of meer van deze niet-beheersbare risicofactoren heeft, wilt u misschien speciale aandacht besteden aan het verminderen van de risicofactoren die u kunt beheersen. Alle volgende risicofactoren kunnen worden gecontroleerd en dit kan het risico op het ontwikkelen van hartaandoeningen verminderen.
Hoge bloeddruk wordt gedefinieerd als rustende systolische druk (de druk wanneer het hart samentrekt) boven 140 mm Hg en / of rustende diastolische druk (de druk wanneer het hart ontspannen is) van meer dan 90 mm Hg. Het draagt op twee manieren bij aan de ontwikkeling van hartziekten: door het hart harder te laten werken dan normaal, waardoor het hart kan vergroten en zwakker kan worden na verloop van tijd, en door de slagaders die bijdragen aan atherosclerose te beschadigen. Hoewel de oorzaak van verhoogde bloeddruk vaak onbekend is, kan het verlagen van uw bloeddruk met medicatie uw kans op het ontwikkelen van een hartaandoening aanzienlijk verminderen of als u al een hartaandoening heeft, progressie of de ziekte minder waarschijnlijk maakt.
Hoge niveaus van cholesterol in het bloed, een lipidemolecule die in alle cellen en in de synthese van sommige hormonen wordt gebruikt, verhogen het risico op hartaandoeningen en een hartaanval. Er worden twee soorten cholesterol herkend. LDL (low-density lipoprotein) is een eiwit / cholesterol-complex dat cholesterol van de lever door het bloed naar alle cellen van het lichaam transporteert, en HDL (high-density lipoprotein) dat cholesterol van cellen naar de lever transporteert.
LDL staat bekend als het "slechte" cholesterol omdat hoge niveaus van LDL het risico op hart- en vaatziekten verhogen. LDL-spiegels boven 160 mg / dL verhogen het risico dat cholesterol aan de wanden van bloedvaten hecht en de plaques veroorzaakt die leiden tot atherosclerose. Niveaus van LDL van minder dan 100 mg / dl worden als optimaal beschouwd en kunnen het risico op het ontwikkelen van een hartaandoening of verergering van bestaande hartaandoeningen verlagen. LDL-waarden nemen toe wanneer uw dieet veel verzadigde vetten, cholesterol en transvetten bevat en vermindert wanneer u uw inname van deze voedingsmiddelen beperkt.
HDL wordt "goede" cholesterol genoemd omdat het betekent dat cholesterol naar de lever wordt gestuurd en uit het bloed wordt verwijderd. Hoge HDL-waarden kunnen het risico op hartaandoeningen verkleinen: 60 mg / dL of hoger wordt als beschermend beschouwd, terwijl minder dan 40 mg / dL een belangrijke risicofactor is.
Triglyceriden zijn het meest overvloedige vet in het lichaam. Het zijn de moleculen opgeslagen door vetcellen voor gebruik wanneer energie nodig is. Niveaus van bloedtriglyceriden boven 200 mg / dL worden als hoog beschouwd, terwijl niveaus onder 150 mg / dL als laag worden beschouwd en mogelijk beschermend zijn tegen hartziekten. Hoge triglyceriden zijn vooral een probleem in combinatie met hoge LDL- en lage HDL-waarden.
Obesitas wordt gedefinieerd als het hebben van een body mass index boven de 30 en verhoogt het risico op hartziekten. Buikvet draagt het meest bij aan het effect. Om uw BMI te vinden, vermenigvuldigt u uw gewicht in kilo's met 705, deelt u met uw lengte in inches en deelt u vervolgens opnieuw met uw lengte in inches.
Hoewel het vaak moeilijk is om al uw overgewicht te verliezen, kan zelfs een bescheiden hoeveelheid gewichtsverlies uw risico op hartaandoeningen helpen verminderen. Het verlies van zelfs vijf procent van uw lichaamsgewicht kan helpen bij het verlagen van cholesterol en bloeddruk. Verbeterde voeding en verhoogde fysieke activiteit kunnen helpen bij het beheersen van het gewicht en het verbeteren van uw cardiovasculaire gezondheid.
Hoewel het ontwikkelen van diabetes niet altijd controleerbaar is, is het beheren van uw diabetes dat wel. Diabetici hebben moeite met het reguleren van hun bloedsuikerspiegel vanwege een onvermogen om insuline aan te maken of erop te reageren. Ze neigen ook naar lage niveaus van het "goede" HDL-cholesterol. Het is belangrijk om uw diabetes te behandelen door uw bloedsuikerspiegel regelmatig te controleren en voedingsmiddelen met een hoge glycemische index te vermijden die een piek in de bloedsuikerspiegel veroorzaken. Er zijn medicijnen beschikbaar die diabetici kunnen helpen hun ziekte beter dan ooit tevoren te beheren. Regelmatige medische controles en gecontroleerde bloeddruk zijn van cruciaal belang voor het handhaven van de cardiovasculaire gezondheid van mensen met diabetes. Helaas neemt zelfs een goed gecontroleerde diabetes nog steeds toe's risico op hartziekten.
Gebrek aan fysieke activiteit is een risicofactor voor hartziekten omdat het bijdraagt aan de ontwikkeling van verschillende andere risicofactoren, waaronder: hoge bloeddruk, lage HDL en hoge LDL-niveaus, obesitas en verhoogd risico op diabetes. Regelmatige, matige tot krachtige inspanning is belangrijk om het risico op hart- en vaatziekten te verminderen, omdat lichaamsbeweging kan helpen bij het reguleren van cholesterol, diabetes en obesitas in het bloed en bij sommige mensen bij het verlagen van de bloeddruk. De American Heart Association beveelt 30 minuten matige lichaamsbeweging vijf keer per week aan of 20 minuten krachtige oefening drie keer per week om het hart en de longen te verbeteren.
De enige meest te voorkomen risicofactor voor hartziekten is het roken van sigaretten. Rokers hebben te maken met het dubbele risico op een hartaanval dan niet-rokers en zullen ook sneller sterven als ze een hartaanval krijgen. Roken is de grootste risicofactor voor plotselinge hartstilstand. Tweedehands rook kan ook het risico op hartaandoeningen verhogen.
Stoppen met roken verlaagt de bloeddruk, verhoogt de HDL-waarden en begint een deel van de schade aan het hart en de vaten van tabaksrook terug te draaien. Als u rookt, stop dan nu en na verloop van tijd uw risico op hartziekte zal terugkeren naar hetzelfde niveau als een niet-roker.
Share
