Heb je jezelf altijd als een hond beschouwd? Blijkbaar is er een wetenschappelijke reden waarom je van nature geneigd bent om een hond te bezitten.
Door Dan Nosowitz Opslaan Pin FB Afbeelding met dank aan Getty.Tweelingen zijn echt een goede hulpbron om meer te weten te komen over genetische predisposities; onderzoek van tweelingstudies heeft ons inzicht gegeven over gezondheidsonderwerpen zoals borstkanker, epilepsie en ouder wordende hersenen, bijvoorbeeld. Identieke tweelingen en twee-eiige tweelingen hebben over het geheel exact dezelfde externe factoren in hun leven: dezelfde ouders, dezelfde geboortedatum, dezelfde opvoeding. Maar broederlijke tweelingen delen slechts de helft van hun genetische code. Identieke tweelingen hebben daarentegen dezelfde uiterlijke kenmerken, maar delen 100 procent van hun genetische code. Dus als broederlijke tweelingen wezenlijk verschillen van een onderwerp in een eeneiige tweeling, weet je dat je een genetische basis hebt voor dat verschil.
Verwant: Hier's een petfoodlabel waaraan u aandacht moet schenken
De onderzoekers keken naar meer dan 35.000 tweelingparen van de Zweedse Twin Registry, die toevallig de grootste in de wereld is (en dus een vrij essentiële bron van op tweeling gebaseerde informatie voor wetenschappers). Het & # x201C; concordantietarief & # x201D; (in normale niet-wetenschappelijke taal spreken: de aanwezigheid van dezelfde eigenschap in beide tweelingen) van hondenbezit in een eeneiige tweeling was, zeggen de onderzoekers, veel hoger dan in een twee-eiige tweeling.
Met andere woorden, genetica & # x2014; het enige verschil tussen identieke en twee-eiige tweelingen & # x2014; spelen een belangrijke rol bij hondenbezit. Dit alles houdt in dat er iets diep in de kern van hondenbezitters zit, iets ouds en mystieks waardoor ze de slappe oren van goede honden willen krabben.
Dus wat kunnen we afhalen van dit onderzoek? Hoewel de specifieke genen die van invloed zijn op de vraag of een persoon eerder een hondenouder is, nog onbekend zijn, zeggen wetenschappers dat de rol van genetica net zo belangrijk is als het milieu als het gaat om hondenbezit. Na verloop van tijd kunnen deze bevindingen ons helpen de relatie tussen mensen en honden beter te begrijpen, en hoe zij de mens zijn geworden's & # x2014; en vrouw's & # x2014; beste vrienden.