Uw go-to-gids over de ziekte die een lage botdichtheid veroorzaakt.
Osteoporose betekent letterlijk "poreuze botten" en is een ziekte die een lage botdichtheid veroorzaakt, waardoor botten kwetsbaar worden en sneller breken. Het gebeurt wanneer botten essentiële voedingsstoffen verliezen, zoals calcium en fosfor, die nodig zijn om ze sterk te maken. Terwijl osteoporose alle botten beïnvloedt, vindt de meerderheid van de botbreuken plaats in de heup, de pols en de wervelkolom.
Osteoporose kan voorkomen bij mensen van elke leeftijd of geslacht, maar komt het meest voor bij postmenopauzale vrouwen. Het National Institute of Arthritis en Musculoskeletal and Skin Diseases (NIAMS) schat dat tien miljoen mensen in de Verenigde Staten osteoporose hebben en nog eens 34 miljoen mensen hebben een verminderde botmassa, osteopenie genaamd, waardoor ze risico lopen op osteoporose. Ongeveer twee keer zoveel vrouwen als mannen worden getroffen door een lage botmassa en osteoporose.
Osteoporose wordt vaak een stille ziekte genoemd omdat er mogelijk geen symptomen zijn totdat u een bot breekt. Terwijl een persoon met osteoporose bij een lichte val een bot kan breken, kan iemand met ernstige osteoporose fracturen krijgen door eenvoudig van een stoeprand af te stappen of te niezen. Breuken zijn misschien niet voor de hand liggend en kunnen zich in plaats daarvan manifesteren als pijn of helemaal zonder pijn. Sommige symptomen die kunnen worden veroorzaakt door osteoporose omvatten:
-- Ernstige rugpijn veroorzaakt door ingeklapte wervel.
-- Verlies van hoogte met bijbehorende gebogen houding of andere spinale misvormingen.
-- Breuken van de wervels, polsen, heupen of andere botten.
Botten zijn opgebouwd uit cellen, eiwitten en mineralen. De aanwezigheid van mineralen, voornamelijk calcium en fosfor, maakt het bot stijf. Hoe meer calcium en fosfor je in je botten hebt, hoe groter en dichter ze zijn. Als deze mineralen verloren gaan van het bot, wordt het bot zwakker en is het vatbaarder voor breuken. Wanneer het verlies van mineralen gering is, wordt het osteopenie genoemd en wanneer het ernstig is, wordt het osteoporose genoemd.
Wat veroorzaakt mineralenverlies? Van geboorte tot dood ondergaan botten constant een proces van hermodellering waarbij delen van het bot worden afgebroken (resorptie genoemd) en vervolgens weer opgebouwd. Elk bot in je lichaam wordt om de twee à drie maanden volledig omgedraaid. Meestal is vóór de leeftijd van 30 de snelheid van botvorming hoger dan de snelheid van resorptie, zodat uw botten in dichtheid toenemen. Na botspierpieken rond de leeftijd van 30 begint de snelheid van resorptie de snelheid van botvorming te overschrijden en dus verliezen de botten de massa.
De snelheid van botverlies wordt aanzienlijk vertraagd door de geslachtshormonen testosteron en oestrogeen. Bij vrouwen veroorzaakt het begin van de menopauze rond de leeftijd van 50 een snelle daling van de oestrogeenspiegels in het lichaam, waardoor het botverlies aanzienlijk versnelt. Vrouwen kunnen tot 20 procent van hun botmassa verliezen in de vijf tot zeven jaar na de menopauze, waardoor ze vatbaar worden voor osteoporose. Terwijl de testosteronniveaus bij mannen ook afnemen naarmate ze ouder worden, is de afname langer. Dit verschil verklaart grotendeels waarom vrouwen veel vaker dan mannen botverlies en osteoporose ervaren.
Naast de veranderingen in hormoonniveaus die waarschijnlijk de meeste gevallen van osteoporose veroorzaken, omvatten enkele andere mogelijke oorzaken:
-- Wordt beperkt tot een bed.
-- Botkanker.
-- Cushing-syndroom.
-- Langdurig gebruik van corticosteroïden voor aandoeningen zoals astma, artritis, huidziekten en COPD.
-- Schildklier problemen.
-- Onvoldoende inname van calcium of vitamine D (die u helpt calcium uit uw dieet te absorberen).
Onderzoekers schatten dat ongeveer 1 op de 5 Amerikaanse vrouwen ouder dan 50 jaar osteoporose heeft. Ongeveer de helft van alle vrouwen ouder dan 50 jaar heeft last van een heup-, pols- of wervelbreuk (botten van de wervelkolom).
Risicofactoren voor osteoporose omvatten:
-- Geslacht: Vrouwen hebben minstens tweemaal zoveel kans op osteoporose als mannen omdat ze in het begin minder botmassa hebben en sneller botmassa verliezen dan mannen als ze ouder worden. Ongeveer 1 op de 5 Amerikaanse vrouwen ouder dan 50 heeft osteoporose.
-- Leeftijd: Hoe ouder je bent, hoe groter je risico op osteoporose. Hoe langer het geleden is dat je botdichtheid in je dertiger jaren piekt, hoe dunner en zwakker je botten worden.
-- Lichaamsgrootte: kleine, dunne botten (vooral vrouwen) lopen een groter risico.
-- Etniciteit: blanke en Aziatische vrouwen lopen het grootste risico, terwijl Afrikaans-Amerikaanse en Hispanic vrouwen een lager risico hebben.
-- Familiegeschiedenis: mensen die nauwe verwanten hebben met een lage botmassa, osteoporose of een geschiedenis van fracturen kunnen een hoger risico lopen.
-- Sekshormoonspiegels: lage oestrogeengehalten bij vrouwen en lage testosteronniveaus bij mannen kunnen osteoporose veroorzaken. Het is levenslange blootstelling die er toe doet, dus vrouwen met weinig menstruatie of vroege menopauze lopen een verhoogd risico.
-- Calcium en vitamine D-inname: een dieet met weinig calcium en vitamine D maakt u meer vatbaar voor botverlies en osteoporose.
-- Medicijnen: Langdurig gebruik van corticosteroïden kan leiden tot verlies van botdichtheid.
-- Levensstijl: een zittende levensstijl of verlengde bedrust veroorzaakt een verminderde botmassa.
-- Sigaretten roken: Sigaretten verhogen het risico op botproblemen.
-- Alcoholinname: Overmatig alcoholgebruik verhoogt het risico op botverlies.
-- Osteopenie: Osteopenie lijkt op pre-osteoporose en gaat vaak over naar osteoporose, tenzij het wordt behandeld.
Bepalen of u osteoporose of osteopenie heeft, vereist een botmineraaldichtheid (BMD) -test. Als u een vrouw in de postmenopauze bent, kunt u overwegen zo'n test te doen omdat osteopenie en osteoporose vaak geen symptomen hebben.
De beste botmineraaldichtheidstest wordt dual energy X-ray absorptiometry (DEXA) genoemd. De test is snel, pijnloos en zeer nauwkeurig. Het meet de botdichtheid in de heup, de wervelkolom en de pols en kan worden gebruikt om veranderingen in de dichtheid op deze locaties in de tijd te volgen. Andere tests die de botdichtheid kunnen meten, zijn echografie en computertomografie (CT) scannen.
Behandeling tegen osteoporose omvat meestal veranderingen in voeding, een trainingsregime en medicijnen die het botverlies helpen vertragen. Het is belangrijk om ervoor te zorgen dat u voldoende calcium en vitamine D in uw dieet krijgt om de botdichtheid te behouden die u heeft. Oefening, in het bijzonder lichaamsdragende oefeningen, zoals wandelen of joggen, is belangrijk omdat het nieuwe botgroei stimuleert en de spierkracht vergroot. Vanwege het gevaar van fracturen moeten osteoporosepatiënten een arts raadplegen over hoe ze moeten oefenen zonder dat ze plotselinge of overmatige belasting van uw botten veroorzaken..
Medicijnen voor de behandeling van osteoporose of ter voorkoming van osteopenie tot osteoporose zijn:
-- Hormoontherapie: voor postmenopauzale vrouwen kan het vervangen van verloren oestrogeen het proces van botverlies helpen vertragen. Sommige soorten hormoontherapie bleken het risico op bepaalde soorten kanker te verhogen en er zijn onderzoeken gaande om te bepalen hoe hormoonvervanging zo veilig mogelijk kan worden gemaakt. Praat met uw arts over de beschikbare opties voor hormoontherapie en welke voor u geschikt is.
-- Bisfosfonaten: deze klasse van geneesmiddelen werkt door het remmen van het botresorptieproces, waardoor het botverliesproces en zelfs de botdichtheid in sommige gebieden wordt vertraagd. Geneesmiddelen in deze klasse omvatten Alendronaat (Fosamax), risedronaat (Actonel), ibandronaat (Boniva) en zoledroninezuur (Reclast). Ze zijn allemaal goedgekeurd voor de behandeling van postmenopauzale osteoporose, terwijl Risedronaat ook is goedgekeurd om door glucocorticoïden geïnduceerde osteoporose te voorkomen en te behandelen en om osteoporose bij mannen te behandelen..
-- Raloxifene (Evista): Dit medicijn bootst de effecten van oestrogeen in de botten na en kan post-menopauzale vrouwen helpen de botdichtheid te handhaven zonder het verhoogde risico op kanker bij hormoontherapie.
-- Calcitonine: dit is een hormoon dat gewoonlijk slechts in kleine hoeveelheden wordt geproduceerd door de volwassen schildklier. Het remt het proces van botresorptie en kan het botverlies vertragen, maar is minder effectief dan de bisfosfonaten.
-- Teriparatide (Forteo): dit medicijn is een synthetische versie van normaal lichaamshormoon, parathyroïd hormoon genaamd. In plaats van botresorptie te blokkeren, werkt het door het stimuleren van nieuwe botgroei.
-- Tamoxifen: dit synthetische hormoon wordt gebruikt om borstkanker te behandelen, maar het heeft ook een oestrogeen-achtig effect op je botcellen, waardoor de botdichtheid gehandhaafd blijft.
Een andere stap die u kunt nemen, is het aanbrengen van veiligheidswijzigingen rond uw huis en werkplek om vallen te voorkomen die breuken kunnen veroorzaken.
Waarschijnlijk de belangrijkste factor bij het voorkomen van osteoporose is ervoor zorgen dat u voldoende calcium en vitamine D krijgt (waardoor u calcium kunt opnemen). Dit is belangrijk gedurende je hele leven, niet alleen als de botdichtheid na de leeftijd van 30 jaar begint te verminderen. In feite is het het belangrijkst wanneer het lichaam'De vraag naar calcium is het grootst, inclusief kindertijd, adolescentie, zwangerschap en borstvoeding.
Andere dingen die je kunt doen om osteoporose te voorkomen zijn:
-- Krijg voldoende beweging.
-- Voeg soja toe aan je dieet.
-- Don't rook.
-- Overweeg hormoontherapie als u postmenopauzaal bent.
-- Beperk de alcoholinname.
-- Vermijd overmatig cafeïnegebruik.
Vroege detectie is belangrijk bij de succesvolle behandeling van osteoporose. Praat met uw arts over een preventiestrategie met regelmatige screening. als jij'Als een vrouw, adviseert de National Osteoporosis Foundation dat je een botmineraaldichtheids (BMD) test hebt als je't neemt oestrogeen en u:
-- Zijn ouder dan 65 jaar
-- Zijn postmenopauzaal en hebben minstens één risicofactor voor osteoporose
-- Heb een wervelafwijking
-- Gebruik corticosteroïde medicijnen (bijvoorbeeld prednison) die osteoporose kunnen veroorzaken
-- Heeft type 1 diabetes, leverziekte, nierziekte, schildklieraandoening of een familiegeschiedenis van osteoporose
-- Ervaren vroege menopauze
Share
